ASİL İHTİLÂLCİLER !....

MİLLİ MERKEZ’İN GAZETESİ AYDINLIK 27 MAYIS DEVRİMİNİ ANLATIYOR

Kitap Eki’nin Yayın Yönetmeni H. Çubukçu: “27 Mayıs bir İhtilaldi. Bayram oldu. 12 Eylül faşizminin ilk kararlarından biriydi 27 Mayıs Hürriyet ve Anayasa Bayramını kaldırmak.”

Kitap ekinde kısa kısa irdelenen darbeci kitapları:

Dündar Seyhan: Gölgedeki Adam; Sami Küçük: Rumeli’den 27 Mayıs’a; Orhan Erkanlı: Anılar, Sorunlar ve Sorumlular;

Diğer 27 Mayıs Kitapları: Şevket Çizmeli: Demokrasi Yıldızı; Ömer Sami Coşar ve Abdi İpekçi: İhtilalin İçyüzü; Ergin Konuksever: Adnan Çelikoğlu, Bir Darbeci Subay’ın Anıları; Cüneyt Akalın: 

Askerler ve Dış Güçler, Amerikan Belgeleriyle 27 Mayıs Olayı;

Bir Yorum: “Askeri bir müdahale olmasına karşın, işaret fişeği… devrimini arayan ve çağıran kitlelerin yaktığı 27 Mayıs’ın halk tarafından şenliklerle karşılanması ve hakkında övücü şiirler yazılması açık halk desteği bulduğunun somut göstergesidir. Bayar – Menderes diktatörlüğünün… 27 Mayıs, birçok aydına göre yeni ve halkın özlemlerine dayalı, güvencesini çağdaş bir anayasada bulan bir dönemin ön adımıdır.” (Bu yorumun yanına Nazım Hikmet’in bir fotoğrafı yerleştirilmiş. Aydınlık her fırsatta bu kişiye selam gönderir !

Yalçın Küçük’ten inciler: “27 Mayıs bir Gençlik Hareketi ve Devrimidir; 27 Mayıs Kemalizm’in en Yüksek Noktasıdır; 1956 – 1966 dönemini Türkiye’de Kemalizm’in en Yüksek, en Parlak, en Yaratıcı, en Coşkulu dönemi olarak düşünmek gerekir.”      

Damla Yazıcı ve B.Sadık Albayrak: “Halkın sevgisini, coşkusunu fotoğraflarda görüyorsunuz.” Fotoğraflar Ergin Konuksever’in. Ergin Konuksever ile yapılan söyleşinden alıntılar: SORU: “27 Mayıs öncesi nasıldı? CEVAP: “Memleket kargaşa içindeydi.”

AYDINLIK Kitap Eki’ni hazırlayanlarla 27 Mayıs’ı tartışmak mümkün olmuyor. Kendilerine 2012 yılında yayımladığım 27 Mayıs –Masallar ve Gerçekler’i gönderecek birkaç soruyu yanıtlamalarını isteyeceğim:

Yukarıdaki kitapları, kitabımda, uzun alıntılar ile irdeledim ve yanlışları belgeledim. İsterlerse okuyup gerçekleri öğrenirler. Sorularım ise şunlar:

Bayar-Menderes ve arkadaşlarının, DP’nin, 1950-1954-1957 seçimlerinde aldıkları oyların ortalaması % 54. Nasıl oldu da 1961 Anayasası’nı yazan Kurucu Meclis’te TEK BİR DEMOKRAT PARTİLİ yoktu? Bu mudur çağdaş demokrasi anlayışı?  

asil ihtilâlciler!..... ismet inönü

1961 seçimlerinde DP mirasçısı partilerin (AP ve YTP) ve CKMP’nin aldığı oyların yarısı    % 56 idi. 1965 seçimlerinde AP tek başına iktidar olurken YTP ile birlikte yine % 56’nın üstünde oy almıştı. (1965’de CKMP, Türkeş’in eline geçmişti). Madem ki halk 27 Mayıs’ı iddia ettiğiniz ölçüde destekledi, madem ki Bayar – Menderes diktatörlüğünden kurutulmak istemişti, o zaman bu % 56 oylar ile CHP’nin 1961’deki % 37, 1965’de ise % 29 oyunu nasıl açıklarsınız? Açıklayabilir misiniz?

SONSÖZDEN BİR ÖNCEKİ SÖZ:

Ergin Konuksever’in ‘KARGAŞA’ içinde olduğunu iddia ettiği MEMLEKET’in coğrafi sınırlarını hatırlatayım: İstanbul’da Beyazıt Meydanı ve çevresi, Ankara’da Mülkiye – Kızılay arası. Toplam, en çok 50 kilometrekare. MEMLEKET ise 780 bin kilometrekare idi, kargaşa – margaşa içinde de değildi!

SONSÖZ:

Perinçek ve mesai arkadaşları, AYDINLIKÇILAR, bir yanda Bayar –Menderes ve arkadaşları aleyhinde yayım yaparken öte yanda AKP’ye kerhen giden Merkez Sağ oylarını geri alacaklarını düşünüyorlarsa, çok yanılıyorlar ve AKP’nin konumunu güçlendiriyorlar!